Tak o to, po ponad 200 dniach, 7 miesiącach blog zostaje ZAWIESZONY na czas nieokreślony.
Nie chciałem by do tego doszło, ale muszę zawiesić bloga. Przez najbliższy czas nie dam rady nic napisać. Planowałem napisać coś na zapas, ale po prostu nie potrafię...
Wraz z postępem bloga coraz mniej odczuwałem radości z pisania. Robiłem to na siłę, przeciw sobie. Czym więcej was odwiedzało moją stronę, tym bardziej odczuwałem to, że tworzę opowiadania dla waszej uciechy, a nie dla swojej przyjemności. Zaczynałem czuć, że pisanie staje się moją pracą, a nie hobby. Aż w końcu dopadł mnie prawdziwy kryzys twórczy. Od kilku miesięcy musiałem siebie zmuszać do pisania, dlatego były długie przerwy między opowiadaniami. Teraz już nie chce się zmuszać, więc zawieszam bloga.
Mam nadzieję, że uszanujecie moją decyzje. Planuje powrócić na święta wraz z specjalnym opowiadaniem. Radziłbym, byście dodali stronę na FB oraz bloga do obserwowanych.
przez
Blokotka
Przykro mi, że zawieszasz bloga ale jeśli nie daje ci to radości to tego nie rób ;) Mam nadzieję, że wrócisz z jakiś czas z nową energią.
OdpowiedzUsuńAle powiem ci tyle- Ja też mam takie kryzysy prawie zawsze gdy piszę. A teraz stuknie mi 10 miesięcy (Mam większy staż XD) tworzenia piśmideł... Są wzloty i upadki z których prędzej czy później trzeba się podnieść. Jeśli to jest to co lubisz to radość z tworzenia przyjdzie. Prędzej czy później.
Nom. I ten. Szkoda trochę.
Zazwyczaj zaczyna się najpierw od braku czasu, potem następuje zawieszenie bloga na czas nieokreślony. A kończy się jak zwykle całkowitym jego usunięciem. Jednak nie idź tą drogą. Dbaj o swoje miejsce w sieci oraz kreuj swoją własną błogową rzeczywistość i twórz posty z pasją, a przede wszystkim na zawsze pozostań sobą.
OdpowiedzUsuńOgarnij się jak najszybciej i wracaj do blogowania. Twoi prawdziwi oraz szczerzy, a co najważniejsze wierni czytelnicy już tam na Ciebie czekają.
OdpowiedzUsuń